ให้ชีวิตอิสรภาพ กับ ชมรมคนปล่อยปลา

การทำบุญไม่ว่าจะในรูปแบบใด ล้วนแต่เป็นเรื่องที่ดีทั้งนั้นยิ่งเป็นการให้อิสรภาพต่ออายุให้สัตว์ไม่ว่าจะสัตว์เล็ก สัตว์ใหญ่ ล้วนได้บุญไม่แพ้กันเพราะใครๆ ก็รักตัวกลัวตายด้วยกันทั้งสิ้น และมีคนกลุ่มหนึ่งเกือบ100 คน มักจะหมุนเวียนสับเปลี่ยนกันไปตามวัดต่างๆ แถบริมน้ำไปปล่อยปลาบ้าง เต่าบ้างนกบ้าง นำทีมโดย ดนัย จันทร์เจ้าฉาย ประธานเจ้าหน้าที่บริหารบริษัท ดีซี คอนซัลแทน และดีเอ็มจี บุ๊ค

เขาเล่าถึงชมรมคนปล่อยปลา ที่เริ่มอย่างจริงจังมาได้ 3 ปีกว่า ซึ่งเป็นการต่อยอดมาจากชมรมคนรู้ใจที่ทำมากว่า 10 ปี ที่เน้นงานแนวธรรมะ แต่ปล่อยปลานั้นจุดเริ่มต้นมาจากที่ตัวเขาเองงดเนื้อสัตว์ใหญ่มานานหลายปี โดยเฉพาะสัตว์ใหญ่แทบจะเลิกเด็ดขาด พวกอาหารทะเลยังรับประทานอยู่บ้าง ตอนเด็กๆ ชอบปล่อยปลา เพราะรู้สึกสงสาร แต่ตอนนั้นกำลังทรัพย์ยังไม่ค่อยมีก็ปล่อยปลาได้เพียงเล็กๆ น้อยๆ ซื้อได้แต่ปลาตัวเล็กๆ ทีละนิดทีละหน่อยไม่กี่ตัว

ไม่เฉพาะปลา เพราะเป็นคนรักสัตว์ รักหมา รักแมว มีอาหารอะไรเหลือเราก็เอาข้าวเอาอาหารไปให้ คือช่วยได้เท่าที่เรามีกำลัง หรือโอกาสอำนวยก็ทำของเรามาเรื่อยๆปล่อยนั่นปล่อยนี่ พอมาทำงานเรามีชมรมคนรู้ใจ เวลาเราไปไหนไปทำอะไร เพื่อนๆพี่ๆ น้องๆ ในชมรมเขารู้ก็ตามไปด้วย กลุ่มก็เลยใหญ่ขึ้น เคยปล่อยทีละ 100 กว่ากิโลกรัม ก็เพิ่มจำนวนมาเรื่อยหลังๆ นี่ปล่อยทีละเป็น 1,000 กิโลกรัมตลอดๆ เพราะมีคนช่วยสมทบทุนบ้างอะไรบ้าง ล่าสุด 5,000 กิโลกรัม เพราะมีผู้ใจบุญร่วมบริจาคเยอะ เราซื้อตามจำนวนเงินที่เรามี อย่างน้อยก็ 300-400 กิโลกรัมทุกครั้ง

ค่าใช้จ่ายเป็นเงินส่วนตัวของพวกเรากันเองช่วยลงขันทำบุญกัน พอไปกันบ่อยๆ เราไปกันเกือบทุกเดือน มีคนรู้ก็ฝากกันมาทำบุญบ้างแล้วแต่เขาสะดวกก็มาด้วย ปล่อยทั้งนก ทั้งปลา โค กระบือ เราปล่อยหมด ถ้ามีจังหวะและกำลังทรัพย์

เราจะปล่อยปลาตัวใหญ่ๆ ขนาดกำลังกิน เพราะจะไปซื้อกับเจ้าของที่เขากำลังเอามาขายแบบพอดีกิน “ปล่อยหมด ปลาดุก ปลาช่อน ปลาตะเพียน เต่า กบ อึ่งอ่าง ไปเจอ ปลาอะไรก็ซื้อมาปล่อย แล้วที่ปล่อยก็มีหลายที่ แล้วแต่สมาชิกจะเสนอ จะชวนกันไปที่ไหน เปลี่ยนสถานที่ไปเรื่อยๆโดยจะพยายามเลือกที่ปล่อยด้วยว่าปล่อยแล้วเขาจะรอดไหม ถ้าบ่อเล็กๆ ในวัดเราจะไม่ไป จะไปปล่อยตามลำคลองใหญ่ ให้เขารอดไปขยายพันธุ์ได้อีก วัดที่ไปบ่อยคือวัดกู้ จ.นนทบุรี แล้วก็วัดโพสพผลเจริญ แถวลำลูกกา

เขาบอกว่า ปล่อยปลามันง่าย แล้วสมาชิกชมรม ตอนนี้มีกันอยู่ 100 กว่าคน เขาไปขึ้นเฟซบุ๊กบ้างอะไรบ้างก็มีคนเข้ามาเยอะขึ้น เดี๋ยวนี้ไปปล่อยแต่ละครั้งนี่จำนวน 1,000 กิโลกรัมขึ้นไปทั้งสิ้น สิ่งที่ได้คือความสบายใจ “ตอนที่คุณพ่อผมป่วยเป็นมะเร็งไปปล่อยแล้วอุทิศบุญให้ท่าน ไม่รู้ว่าอุปทานไหมท่านลดความเจ็บปวดไปได้ช่วงหนึ่ง ของแบบนี้ทำแล้วสบายใจเราก็ทำนะ ดีกว่าไม่ลงมือทำอะไรเลย เพราะเราก็กินเนื้อสัตว์กันตลอดเวลา มีเวลามีเงินเราก็ไปปล่อยเขาบ้าง” เขากล่าวเชิญชวน

เริ่มต้นจากการปล่อยปลา หลังๆ มานี้ปล่อยนกเพิ่มด้วย โดยไปซื้อนกมาจากสวนจตุจักรเลย แล้วเหมารถตู้กัน ไปปล่อยแถวป่าละอูติดชายแดนพม่า คือตั้งเป้าว่าอย่างน้อยเดือนละครั้งจะต้องไปทำบุญปล่อยสัตว์กัน จะสัตว์บก สัตว์น้ำ ได้ทั้งนั้น ตอนนี้กลุ่มเริ่มใหญ่ขึ้น ส่วนใหญ่ถ้าเขามากันได้ไม่ครบก็จะช่วยฝากเงินมาทำบุญกัน

“ครั้งหนึ่งผมไปบรรยายที่ต่างจังหวัด มีคุณลุงท่านหนึ่งไม่รู้จักกันมาก่อน เอาเงินใส่ถุงกระดาษเล็กๆ มาให้ปึกใหญ่ ฝากไปทำบุญอะไรก็ได้กับชมรมที่เราทำ เราก็ถามว่าทำไมให้มากขนาดนี้ไปที่บริษัทดีไหม ท่านบอกไม่เป็นไรตั้งใจ ไม่ได้อยากให้รู้ชื่อแซ่อะไรเห็นถึงความตั้งใจว่าเราทำจริง มีคนฝากมาแบบนี้บ่อยๆ เราก็เลยตั้งเป็นชมรมขึ้นมาเมื่อปีที่แล้วเพราะเราเริ่มปล่อยสัตว์กันอย่างจริงจังเป็นเรื่องเป็นราวคืออย่างน้อยเดือนละ1 ครั้ง เราจะตระเวนไปปล่อยสัตว์ตามที่ต่างๆ ถ้าเดือนไหนรวมคนได้เยอะมีปัจจัยพอก็อาจจะเป็นเดือนละ 2 ครั้ง ปล่อยสัตว์ทุกชนิดที่เราจะสามารถปล่อยได้แต่มีปลายืนพื้น” เขากล่าวอย่างปลื้มปีติ

Credit :  หนังสือพิมพ์โพสต์ทูเดย์

ชมรมนี้เป็นการรวมตัวกันเพื่อไปทำความดีในหลายๆรูปแบบ ใครชวนทำบุญอะไรก็ทำ เพื่อชาติศาสนา พระมหากษัตริย์และเพื่อนมนุษย์คล้ายๆ กับชมรมคนรู้ใจ ติดตามข่าวสารของเราได้ที่ https://www.facebook.com/konrujai