ลุงดนัยตั้งใจจะตอบจดหมายหลานๆ บ้านเมตตาตั้งแต่วันแรกที่ได้รับจดหมายมา 2 ปึกใหญ่ แต่จนแล้วจนรอดก็ยังไม่ได้ตอบเสียที จนล่าสุดได้รับจดหมายอีกหนึ่งปึกจากหลานๆ บ้านอุเบกขา เลยทำให้รู้สึกว่า คงต้องตอบเสียก่อน ไม่งั้นจะคั่งค้างอยู่มากมาย
ก่อนอื่นลุงดนัยขอเล่าให้ฟังว่าช่วงนี้ยังคงเดินสายบรรยายเรื่องหัวใจสีขาว ปลุกระดมพลังความดีในหัวใจคนไทยให้กลับขึ้นมาใหม่ โดยล่าสุดไปบรรยายและเยี่ยมเด็กๆ บ้านกรุณา 700 คนแถวสมุทรปราการ นอกจากนั้น ยังได้ไปเยี่ยมนักโทษหญิงในทัณฑสถานหญิงกลาง แถวงามวงศ์วานเพื่อให้กำลังใจทุกคน วันศุกร์ที่จะถึงนี้จะบินไปขอนแก่น บรรยายทั้งเช้าและบ่าย ส่วนวันอาทิตย์ไปหาดใหญ่ บรรยายที่มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ เสียดายที่หลานๆ ไปด้วยไม่ได้ (ดูรายละเอียดได้ที่ www.dmgbooks.com หรือ โทรฯ 02 6852255)
เอาล่ะ มาอ่านจดหมายที่หลานๆ เขียนมาบ้าง ลุงดนัยรู้สึกดีใจที่หลานชอบกิจกรรมที่ได้ไปทำกันในปฏิบัติการดีท๊อกซ์หัวใจ เปลี่ยนแปลงนิสัยเยาวชนไทย เพราะความสามารถที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของมนุษย์ คือ ความสามารถในการเปลี่ยนแปลงตนเอง โดยเฉพาะการเปลี่ยนแปลงนิสัยของเราเอง
เราจะเปลี่ยนนิสัยตัวเองได้ ต้องเริ่มต้นจากการเปลี่ยนแปลงความคิด เพราะความคิดก่อให้เกิดคำพูด คำพูดทำให้เกิดการกระทำ การกระทำนำสู่ความเคยชิน และกลายเป็นอุปนิสัย ซึ่งส่งผลต่อชะตากรรมของเราในที่สุด ดังนั้น หากเราจะเปลี่ยนแปลงนิสัยและชะตากรรมของเราได้ ต้องเริ่มต้นจากการเปลี่ยนแปลงความคิด และมุมมองของเราให้ได้เสียก่อน
ดังนั้น เมื่อลุงดนัยได้อ่านจดหมายหลานๆ แล้วจึงรู้สึกดีใจมาก เพราะเห็นได้ชัดเจนว่า หลายคนได้เปลี่ยนแปลงความคิดของตนเองจากการร่วมทำกิจกรรม และจากการอ่านหนังสือหัวใจสีขาว อย่างเช่นที่หลานคนหนึ่งเขียนว่า ..
… มนุษย์ก็เปรียบเช่นกับหนอนและผีเสื้อ มีโอกาสที่จะพัฒนาตนเองและสร้างตนเองใหม่ หากตั้งใจเรียน หันกลับมาค้นหาพัฒนาตนเอง จากหนอนตัวเดิมก็จะกลายเป็นผีเสื้อสวยงาม สร้างสีสันให้กับโลกใบนี้
…. มนุษย์ส่วนใหญ่ที่มีชีวิตอยู่กับความไม่รู้ มักไม่ตระหนักถึงศักยภาพอันยิ่งใหญ่ของการเกิดมา มัวใช้ชีวิตอยู่กับความเคยชิน มนุษย์บางคนเท่านั้นที่จะมีโอกาสก้าวข้ามขีดจำกัดของตัวเอง
… ขอบคุณลุงดนัยที่ทำให้ผมรู้สึกว่ายังมีคุณค่า ยังมีความเป็นคนเหมือนคนอื่น ทำให้ผมไม่รู้สึกว่าเป็นคนคุก ผมขอโทษพ่อแม่ ขอโทษสังคม ผมตั้งใจจะกลับตัวเป็นคนดี ออกไปทำประโยชน์ให้กับสังคม …
… รู้สึกเหมือนว่าเป็นคนใหม่ ผมสัญญาว่าจะเอาความรู้ที่ได้รับไปใช้ในวันข้างหน้า …
อ่านจดหมายทุกฉบับแล้วรู้สึกชื่นใจจริงๆ แม้ว่าลุงดนัยจะยังไม่มีโอกาสกลับมาเยี่ยมหลานๆ ในบ้านพินิจในช่วงนี้ เพราะมีภาระกิจเดินสายทั่วประเทศ แต่ขอส่งกำลังใจ ความรัก และความปรารถนาดี ให้หลานๆ ทุกคนมีความเข้มแข็ง ออกกำลังกาย รักษาศีลห้า หมั่นพัฒนาเปลี่ยนแปลงตนเองทุกวัน
สังคมไทยยังรอหลานๆ ทุกคนมาช่วยกันสร้างให้ประเทศเราน่าอยู่ต่อไป สู้ สู้ !!
ขอเป็นกำลังใจให้ทีมงานและคุณดนัย มีกำลังที่จะทำสิ่งดีๆ ให้กับสังคมต่อไปนะคะ ชื่นชมจากใจค่ะ ถ้าทางคุณดนัยและทีมงานมีกิจกรรมอะไรที่ต้องการผู้ช่วย ก็แจ้งมาได้นะคะ ถ้าไม่ติดอะไรจะรีบไปช่วยงานเต็มที่เลยค่ะ
รู้สึกขอบคุณแทนน้องๆ ที่มีคนให้โอกาส และให้กำลังใจพวกเขา…
เราว่าน้องๆมีความสุขกับกิจกรรม และรับรู้ถึงความรู้สึกดีๆที่มีให้พวกเขาค่ะ…
บทความนี้อ่านแล้วได้ประโยชน์มากเลยค่ะ
เป็นกำลังใจให้ แล้วจะกลับมาติดตามอีก นะคะ