?ณ วัดป่าบ้านตาด..
สถานที่แห่งนี้ ที่ฉันจะขอจดจำ..ไปชั่วชีวิต?
▪วัดแห่งนี้หนอ ที่พ่อแม่ครูอาจารย์องค์หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน พำนักอยู่ตราบจนถึงวาระสุดท้ายที่ท่านนิพพาน และเป็นสถานที่ก่อสร้างธรรมเจดีย์ ยอดฉัตรทองคำ ที่พวกเราได้มีส่วนร่วมในมหาบุญ เพื่อถวายแด่องค์หลวงตา
▪ถนนหนทาง ที่จะมุ่งหน้าไปวัดป่าบ้านตาด ท้องฟ้าปลอดโปร่ง ไร้เมฆฝน ผิดกับทิศที่เราเพิ่งจากมา และพลันที่รถตู้เลี้ยวเข้าสู่อาณาบริเวณวัด ก็สัมผัสได้ถึงความสงบ ร่มรื่น สัปปายะ..
▪สิ่งปลูกสร้างที่ใหญ่ที่สุดเท่าที่เห็น คงมีเพียงศาลาการเปรียญซึ่งเป็นศาลาไม้ 2 ชั้น ก่อสร้างอย่างเรียบง่าย ที่คณะเราเข้าไปถวายเทียนพรรษา และได้ทำพิธีขอขมากรรม ขออภัยกรรม ขออโหสิกรรม ต่อพระรัตนตรัย โดยมีพระอธิการสุดใจ ทันตมโน ท่านเจ้าอาวาสองค์ปัจจุบัน เมตตารับการถวายฯ ในครั้งนี้
?นับเป็นมหาบุญอันเป็นที่สุดในชีวิตเลยก็ว่าได้ เมื่อคณะเราได้รับโอกาสเข้ากราบพระอรหันตธาตุ ขององค์หลวงตามหาบัว ภายในห้องที่ท่านนอนนิพพาน
▪พลันที่ก้มลงกราบต่อเบื้องหน้าหุ่นขี้ผึ้งรูปเหมือนองค์หลวงตา ..
กระแสแห่งความเมตตา จากพ่อแม่ครูอาจารย์ ไหลเข้าสู่หัวใจอย่างไม่อาจจะบรรยายความรู้สึกที่รับรู้ได้ในขณะนั้น
?น้ำตา..เอ่อล้นนองหน้าอย่างไม่ทันรู้ตัว
นับเป็นบุญของชีวิตโดยแท้..
?ความเมตตาขององค์หลวงตา ไม่มีที่สุด ไม่มีประมาณ เมื่อฉันได้ยินเสียงกระซิบ จากพี่สนใจ ให้พวกเราเดินตามเข้าไปด้านในกุฏิ ซึ่งเป็นที่ที่องค์หลวงตาพำนักอยู่ก่อนวาระสุดท้าย
✡แล้วเหตุการณ์อภิมหาบุญที่สุดแห่งชีวิต ที่ฉันจะขอจดจำไปตราบสิ้นลมหายใจ ก็เกิดขึ้น..
?เมื่อประตูกุฏิที่ถูกปิดล็อคแบบประตูนิรภัยบานนั้นค่อยๆ เปิดแง้มออก..
สิ่งที่ปรากฏภายในห้องนั้น คือ หีบศพขนาดใหญ่ ภายในบรรจุพระอัฐิธาตุส่วนที่ทั้งหมดขององค์หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
▪คุณดนัย จันทร์เจ้าฉาย เป็นคนแรก ที่กระทำสักการะอย่างสูงสุดต่อพ่อแม่ครูอาจารย์องค์หลวงตามหาบัว ด้วยการก้มลงกราบ ศีรษะจรดไปที่หีบศพนั้น..
?ฉันส่งจิตน้อมใจตามด้วยความเคารพในความเมตตาขององค์หลวงตา..อย่างหาที่สุดมิได้
” ตั้งจิตดีๆ อธิษฐานให้ดีๆ นะ ”
คุณดนัยหันมาบอกขณะค่อยๆ ถอยหลังออกจากประตูห้อง เพื่อหลีกทางให้ฉันที่ต่อหลังอยู่ เข้ากราบเป็นคนที่สอง
ด้วยจิต ที่กำลังจดจ่อ อยู่แต่ที่หีบหลังนั้น
เกิดมาในชีวิต ก็ไม่เคยได้เห็นมาก่อน..
ทำให้ฉันเกือบประมาทพลาดพลั้ง กระทำการอันล่วงเกินต่อพ่อแม่ครูอาจารย์
” ป้อม..เราเป็นผู้หญิง อย่าเข้าไปลูก ”
เสียงจากพี่สนใจ เรียกสติฉันให้กลับคืนทันทันที !!
ฉันลืมไปเสียสนิท ว่าตัวเองเป็นผู้หญิง ไม่ควรพ้นจากประตูเข้าไปในห้องนั้นเด็ดขาด !!
▪พลันที่สติกลับคืนมา ฉันรีบคลานถอยหลังออกให้พ้นจากปากประตูห้องนิรภัยทันที แล้วรีบก้มลงกราบเพื่อขอขมากรรม ขออภัยกรรม ขออโหสิกรรม ที่ลูกได้ประมาทพลาดพลั้งในครั้งนี้ ขอองค์หลวงตา โปรดงดโทษ โปรดอโหสิกรรม ให้แก่ลูกด้วยเถิด เพื่อมิให้มีบาปเวรข้ามภพข้ามชาติต่อไป..
▪แล้วหัวใจ ก็เริ่มคลายกังวล ..
เมื่อได้เห็นรอยยิ้มที่เปี่ยมล้นไปด้วยความเมตตา จากองค์หลวงตา ..
หลวงตา..งดโทษให้ลูกแล้วนะเจ้าคะ ?
…..
…..
▪เดินเลาะไปด้านข้างกุฏิ ..
เราได้พบกับทางเดินจงกรม ที่แสนสัปปายะ
ทางเส้นนี้หนอ ที่พ่อแม่ครูอาจารย์ใช้กระทำความเพียร
เราเดินประทักษิณ ไปตามแนวขอบทางเดินจงกรมสายนี้ เพื่อเป็นการถวายสักการะต่อองค์หลวงตา อีกครั้ง
▪ออกมาจากบริเวณกุฏิองค์หลวงตา เรากลับขึ้นไปที่ชั้น 2 ของศาลาการเปรียญ เพื่อขึ้นไปกราบนมัสการลา พระประธาน และรูปเหมือนองค์หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต เพื่อความเป็นสิริมงคลแห่งชีวิต
???
การได้มาเยือนวัดป่าบ้านตาด เป็นครั้งแรกในชีวิตครั้งนี้ ถือเป็นการปิดทริปถวายเทียนพรรษา ประจำปี 2561 ที่ฉันจะขอจดจำ..ไปชั่วชีวิต
?ขอกราบขอบพระคุณ พี่สนใจ วิชากรกุล @
ผู้มีพระคุณอย่างยิ่ง ที่ทำให้เกิดสิ่งอัศจรรย์ อันเป็นที่สุดแห่งชีวิต ในครั้งนี้?
ณ วัดป่าบ้านตาด จ.อุดรธานี
วันจันทร์ที่ 30 กรกฎาคม 2561
====================
ส่วนหนึ่งของความทรงจำ
จากทริปถวายเทียนพรรษากับธรรมดีทัวร์
นำโดย คุณดนัย จันทร์เจ้าฉาย
วันที่ 28-30 กรกฎาคม 2561
** ขอบคุณบทความดีๆ โดยคุณป้อม @Pom Jinda **
