ท่าน ติช นัท ฮันท์ พูดเรื่องนี้ไว้ในหนังสือ “ขอบคุณสรรพสิ่ง”
“ปาฏิหารย์ไม่ใช่การเดินบนน้ำ หรือบินอยู่บนอากาศ
แต่ปาฏิหารย์คือ การเดินอยู่บนผืนดินและมีความสุขในทุกย่างก้าว”
ชีวิตเราเต็มไปด้วยเรื่อง “ธรรมดา” เช่น ตื่นมา อาบน้ำ แปรงฟัน
ขับรถไปทำงาน กินอาหารเที่ยงกับเพื่อนในที่เดิมๆ ตอนเย็นกลับมา
ก็เห็นหน้าภรรยาหรือสามีคนเดิมๆ ใส่ชุดธรรมดาๆ หน้าตาเราหรือก็ธรรมดาๆ
… เราส่วนใหญ่แล้ว ก็เป็นคนธรรมดาๆ มีชีวิตธรรมดาๆ กันทั้งนั้น
แต่ถ้าความ “ธรรมดา” นี้หมดไปล่ะ
เช่น อยู่ดีๆ ลูกเราเกิดเป็นมะเร็ง ไปมีเรื่องนอกบ้าน ติดยา คบเพื่อนไม่ดี
หรือสามีเราตายไม่ว่าจะด้วยเหตุใดก็ตาม หรือเราถูกไล่ออกจากงาน…
เรื่องก็จะ “ไม่ธรรมดา” ไปในทันที
และในเวลานั้นเอง เราจะหวนมาคิดเสียดายความ “ธรรมดา” จนใจแทบจะขาด…
ให้เรารีบชื่นชมกับความ “ธรรมดา” ที่เรามี
และใช้ชีวิตประหนึ่งว่า สิ่งนั้นคือสิ่งมหัศจรรย์ของจักรวาล
เพราะสิ่งธรรมดาๆ แท้จริงแล้วคือ
สิ่งที่พิเศษที่สุดแล้ว สำหรับมนุษย์อย่างเรา
ขอบคุณค่ะสำหรับบทความเหมือนจะธรรมดาแต่อิ่มเอม
รู้สึกได้ว่า ชีวิตที่ธรรมดานี้ช่างดีจริง
“The miracle is not to walk on water. The miracle is to walk on the green earth, dwelling deeply in the present moment and feeling truly alive.” Thich Nhat Hanh
เมื่อเราได้มีโอกาสนั่งทบทวนชีวิตในอดีตที่ผ่านมาจนปัจจุบัน การกลับไปสู่ความเรียบง่าย ความเป็นธรรมชาติ ธรรมดาของชีวิต มันช่างประเสริฐที่สุดแล้วจริง ๆ ขอบคุณที่แบ่งปันค่ะ
ขอบคุณค่ะ…คุณดนัย…ที่คุณนำสิ่งที่ดี ๆ มาให้กัลยาณมิตรเป็นประจำ