เสียงจากหัวใจ เยาวชนบ้านเมตตา
Posted On วันเสาร์, มิถุนายน 12, 2010 By
danai. Under
บทความ Tags:
กอด,
คนไทย,
ดนัย จันทร์เจ้าฉาย,
บริษัทดีซี คอนซัลแทนส์,
บ้านเมตตา,
พ่อแม่,
สถานพินิจ,
สายรัดข้อมือ,
สำนักพิมพ์ดีเอ็มจี,
หัวใจสีขาว,
เยาวชน,
ให้อภัย,
ให้โอกาส
สถานที่แห่งหนึ่งที่ไม่ค่อยมีใครแวะเวียนเข้าไป แต่ไม่รู้เป็นยังไง ผมชอบมาเยี่ยมน้องๆ ในสถานพินิจ เข้าออกหลายครั้งจนคุ้นเคย …

เขียนว่าไง อ่านให้ฟังหน่อย

ดีท็อกซ์ใจ เปลี่ยนแปลงนิสัยเยาวชนไทย
ทำไมผมชอบมาเยี่ยมน้องๆ ในสถานพินิจก็ไม่ทราบเหมือนกัน ตั้งแต่บ้านเมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา และบ้านปราณี แต่สิ่งหนึ่งที่ได้รับกลับไปทุกครั้ง คือ ความสุขใจและความผูกพันจากการมาให้กำลังใจกับน้องๆ เยาวชนของเรา ที่อาจหลงผิด ทำความผิด ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ นึกย้อนไปสมัยเราเป็นเด็ก เราก็เคยทำผิดเหมือนกัน!

น้องๆ เขียนปณิธานทำความดี และบรรยายความรู้สึก

เยาวชน 380 คน ใส่เสื้อใหม่ สีขาวสดใส
เมื่อวันศุกร์ที่ 11 มิถุนายน 2553 ที่ผ่านมา พอจัดเวลาได้ ผมชวนผู้ใหญ่ใจดี อาทิ พี่หนุ่ย สาธินี โมกขะเวส และทีมงาน JobsDB.com คุณสุนี วงศ์สิโรจน์กุล บริษัท สี่แสงการโยธา (1979) พร้อมด้วยแม่ตุ๊ก จากตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย และแน่นอน ทีมงานสำนักพิมพ์ดีเอ็มจี และดีซี คอนซัลแทนส์ เข้าไปจัดกิจกรรมให้กำลังใจเยาวชนที่เมตตา จำนวน 380 คนอีกครั้งหนึ่ง โดยนำเสื้อยืด สายรัดข้อมือ และหนังสือคนไทยหัวใจสีขาวไปมอบให้ทุกคน พร้อมขนม และกิจกรรมมากมาย

- ผู้ใหญ่ใจดี พี่หนุ่ย สาธินี พี่สุนี
บ้านเมตตา คือ สถานที่รอพักเด็กที่ถูกกล่าวหาว่ากระทำความผิด โดยศาลจะเป็นผู้ตัดสินว่าผิดจริงหรือไม่ เด็กจะเข้ามาอยู่ที่สถานที่แห่งนี้ ประมาณ 45 วัน ถึง 3 เดือน โดยข้อหาหลักๆ คือ ติดยาเสพติด รองลงมา คือ ลักทรัพย์ และปล้น ต่อจากนั้น ก็เป็นคดีอื่นๆ สำหรับอายุเฉลี่ยของเยาวชนที่นี่คือ 15-17 ปี แต่ก็มีเด็กบางคนตัวเล็กนิดเดียว อายุแค่ 12 ก็มี หรือบางคน อายุ 24 ปี เพราะในช่วงที่ทำผิดนั้น ยังเป็นเยาวชน
มีเด็กบางคนเข้าออกบ้านเมตตาหลายรอบ ไม่ต่ำกว่า 5 ครั้ง สาเหตุเพราะมาอยู่ที่นี่ มีข้าวกินครบ 3 มื้อ มีเพื่อน ไม่ต้องไปลำบากอยู่ข้างนอก! เด็กบางคนติดยาเสพติดจนไม่มีเรี่ยวแรงจะเดิน ต้องเข้ามาที่นี่เพื่อเยียวยาฟื้นฟูทั้งกาย ทั้งใจ ..
ในกิจกรรมดีท็อกซ์ใจ ผมจะนำน้องๆ สวดมนต์ไหว้พระ และกล่าวปฏิญาณทำความดี โดยให้รักษาศีลห้า ไม่ฆ่าสัตว์และทำร้ายผู้อื่น ไม่ลักทรัพย์ ไม่ประพฤติผิดในกาม ไม่โกหก ไม่พูดเพ้อเจ้อ นินทา ส่อเสียด ไม่ดื่มสุรา ของมึนเมาและสิ่งเสพติดทั้งหลาย
น่าปลื้มใจที่เด็กๆ ทุกคนตั้งใจสวดมนต์และกล่าวปฏิญาณกันอย่างแข็งขัน…

ออกไปผมจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติด ...อยากให้แม่กอดสักครั้ง..
หลังจากกิจกรรมสันทนาการ ร้องเพลงอย่างสนุกสนาน ผมเชิญตัวแทนเยาวชน 2 คน ออกมาเป็นตัวอย่างให้กับเด็กคนอื่นๆ โดยให้โทรศัพท์ถึงคุณพ่อคุณแม่ เพื่อบอกคำว่า ‘รักพ่อ’ ‘รักแม่’ บอกว่ารู้สึกภาคภูมิใจที่ได้เกิดเป็นลูกท่าน และขอโทษ ขออภัยในสิ่งที่เคยล่วงเกิน ทำให้พ่อแม่ได้กังวลใจ เศร้าเสีย เสียใจและเสียน้ำตา ทั้งที่ตั้งใจและไม่ตั้งใจ และให้คำมั่นสัญญาว่า ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป จะเป็นเด็กดีของพ่อแม่
กอดแน่น ไม่ยอมปล่อย..
เด็กส่วนใหญ่ไม่เคยได้พูดคำนี้ ไม่เคยบอกว่ารักพ่อรักแม่ (เหมือนกับพวกเราหลายคน) และเด็กก็ไม่เคยได้ยินคำนี้จากปากพ่อแม่เช่นกัน เด็กทุกคนอยากมีโอกาสได้กอดพ่อแม่บ้างสักครั้ง ได้สัมผัสถึงความรักจากคนที่สำคัญที่สุดในชีวิต.. ผมและคณะที่ไปเยี่ยมน้องๆ จึงทำหน้าที่นี้ โดยให้เด็กๆ ได้มีโอกาสกอด ได้แสดงความรักและความรู้สึกจากหัวใจเขา ให้เขาได้สัมผัสถึงความห่วงใยและความอบอุ่น เป็นพลังที่จะทำให้พวกเขาสู้กับชีวิตต่อไป ไม่ยอมพ่ายแพ้แก่โชคชะตา
แววตาของเยาวชนเหล่านี้ยังไร้เดียงสา แม้จะเคยทำความผิด แต่เขาก็รู้สึกถึงความผิดที่ได้ทำลงไป เขามีความสงสัยว่า เราจะยอมรับเขาหรือไม่ เราจะให้อภัย ให้โอกาสเขาอีกไหม ผมจึงอยากวิงวอนผู้ใหญ่ทุกคน ขอให้เราเปิดพื้นที่หัวใจ อย่าเพิ่งพิพากษา ตีตรา ว่าเขาเป็นคนไม่ดี เด็กๆ บอกว่า เขาไม่อยากเป็นคนเลว เราควรให้โอกาสพวกเขา… ให้เขาได้กลับเข้าสู่สังคมได้อย่างสง่าผ่าเผยอีกครั้ง
เด็กหลายคน เขียนขอความรักจากพ่อแม่ ขอให้พ่อเลิกสูบบุหรี่ เลิกดื่มเหล้า จะได้มีสุขภาพแข็งแรง ได้ดูแลเขาต่อไป เขาอยากเรียนหนังสือ อยากเป็นเด็กดี บางคนอยากให้แม่ทำงานให้น้อยลงจะได้มีเวลาอยู่กับเขาบ้าง ทุกคนสำนึกและตั้งใจกลับตัวเป็นคนดี.. บางคนขอเพียงแค่การได้กอดพ่อแม่บ้าง เท่านั้นเอง …
ก่อนกลับ ผมนำเด็กๆ ปฏิญาณต่อหน้าพระบรมฉายาลักษณ์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ให้ทุกคนสัญญาว่า จะเป็นคนดีของพ่อแม่ ของสังคม จะรักชาติ รักแผ่นดิน รักในหลวง ตราบจนชีวิตจะหาไม่ และร่วมกันร้องเพลงสรรเสริญพระบารมี เป็นเพลงที่เข้มแข็งจากหัวใจเยาวชนไทย
ตอนเดินรอดสะพานโค้งเด็กเกือบสี่ร้อยคน มีเด็กๆ หลายคนพูดแบบอายๆ ว่า ‘รักพ่อนะ’ พร้อมกับมองมาที่ผมด้วยสายตาที่ต้องการความรัก ผมไม่แน่ใจว่า เขาหมายถึงผมรึเปล่า แต่ผมได้สัมผัสถึงแววตาและความรู้สึกที่โหยหาความรักนั้น และตอบไปว่า ‘รักลูกเช่นกัน ขอให้ลูกโชคดี อย่ายอมแพ้นะ’ ผมภูมิใจที่จะได้เป็น ‘พ่อ’ ของเด็กๆ ในบ้านเมตตาทุกคน ในทวีตเตอร์และเฟซบุ๊ค ผมถูกเรียกว่า ‘คุณลุง’ บ้าง หรือไม่ก็ ‘คุณอา’ บ้าง จากหลานหลายๆ คน แต่ในสถานที่แห่งนี้ ผมดีใจที่จะได้ยินคำว่า ‘พ่อ’ เป็นคำที่ยิ่งใหญ่และมีความสุขเหลือเกิน..
มาแล้วน่ะครับ สำหรับคลิปเพลงสรรเสริญพระบารมีและเพลงคิดถึงแม่ เชิญรับชมได้เลยครับ
คลิปแรก เพลงแม่ ของเสก โลโซ
คลิปที่สอง เพลงสรรเสริญพระบารมี ครับ
คลิปที่สาม โครงการทูตความดี รักนี้ให้น้อง
คลิปข่าว Voice TV ‘ปฏิบัติการดีท็อกซ์ใจ เปลี่ยนแปลงนิสัยเยาวชนไทย’ ภายใต้โครงการคนไทยหัวใจสีขาว รายงานโดยคุณสุบงกช สุขแก้ว ครับ
คลิกที่นี่ เพื่อรับชมวีดีโอได้เลยครับ